Wysłany: Czw 8:06, 09 Lut 2012 Temat postu: Krok w samotność
wykapslowałem pamięć i wrażliwość na wdzięki
to konieczność i potrzeba rewitalizacji własnej tożsamości
taki ołtarz wdzięczności dla tych co grzeszyli
z pomysłem na kantor pychy i podłości
ogniki w polańczyku szkaradnie rozpalały zmysły
dzieciństwo chmurne i durne przykryła solina
wczasowicze rozdeptali zmysły i chęć trwania na brzegu
teraz dopływam łajbą na skraj po to by zaraz wrócić na własny kraniec
stawiać kraty zasieki kopać wilczedoły wznosić własny mur
do końca życia przed bliźnimi
Ostatnio zmieniony przez Kamil Rousseau dnia Czw 8:07, 09 Lut 2012, w całości zmieniany 1 raz
Pierwsze wrażenie jest takie:
Seweryn Krajewski opisuje po swojemu
historię inżyniera Karwowskiego!
Wbrew pozorom to komplement,
ładnie potrafisz ująć siebie w ten specyficzny
kontekst, Kamilu.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
