 |
 |
Poezja dla ciebie.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
base
Gość
|
 Wysłany: Sob 14:36, 30 Maj 2009 Temat postu: błądzenie |
 |
|
Porośnięte sosnami piaski
las mistyczny, niesamowity
żywy co z martwych wstał
nie wydawał się duchem zmarzliny
Słońce ogrzewa brunatną ziemię
rozświetla krzewinki i korzenie
tworząc coraz piękniejsze wzory
trzyma w ukryciu cienia potwory
Im dalej w las tym gęstsza aura
rozpadlin mokradeł bagien podstępnych
kryjący zbrodnie małego karła
szuka wciąż pojęć nieodgadniętych
................Jam pierwotnym władcą
................Duchem tego lasu
................Nie wchodź bez ofiary
................Straconego czasu
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
cieniu1969
Administrator
Dołączył: 23 Lut 2008
Posty: 6420
Przeczytał: 0 tematów
|
| Wysłany: Nie 11:59, 31 Maj 2009 Temat postu: |
|
|
ja wiem
chłop z wiekiem zastanawiał się na śmiercią i zyciem
a gęste lasy nadają mroczną aurę, więc myslał że umierając w takowym lesie
zostanie duchem i władcą lasu:)
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Książę Półkrwi
Gość
|
| Wysłany: Nie 15:50, 31 Maj 2009 Temat postu: |
|
|
Czytanie wielu ksiąg nie ma końca
- jak mówi Biblia
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Kamil Rousseau
Laureat
Dołączył: 09 Cze 2008
Posty: 1766
Przeczytał: 0 tematów
|
| Wysłany: Czw 8:12, 04 Cze 2009 Temat postu: |
|
|
technicznie wiersz nie do konca wyrazisty....niektóre rymy superek
przekazowo ? zacząłem czytać jak bajke , potem stała sie dla dorosłych, a jeszcze dalej? zbyt filozoficznie, zbyt pouczajaco
ale warto było przeczytać. zatrzymał.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
zupełnie nikt
Gość
|
| Wysłany: Czw 10:38, 04 Cze 2009 Temat postu: |
|
|
Bardzo ciekawy wiersz, przypomina trochę klimatem mroczne lasy rodem z gry Gothic, tylko czekać, jak wypadnie na nas przyczajony w wykrocie cieniostwór albo wataha wargów.
Base, zobacz, co Ci zgrzyta i popracuj trochę nad tym konkretnym tekstem. Ja się ałutorowi nie będę wpier#%&*@!, ale popracuj, popracuj, bo to jest świetny tekst. Czuć zapach igliwia, żywicy i ciepło wiosennych słonecznych promieni na dowolnie wybranym fragmencie skóry, słychać ciche rechotanie żab.
A ostatnia strofa - cud-miód i orzeszki. Coś jak neopogańskie, mistyczno-archeologiczno-heroiczne teksty North, czy Behemotha.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
|
|
|
