 |
 |
Poezja dla ciebie.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Marcin Rajski
Gość
|
 Wysłany: Czw 19:10, 26 Cze 2008 Temat postu: historie wiejskiego żigolaka cz. II |
 |
|
Tak, to prawda. Marcin się zakochał. Pierwszy raz w życiu mógł powiedzieć sobie w duchu. –
To musi być miłość. Oto jak do tego doszło.
- Rozgość się, rozrabiako – powiedziała Agata – naleję ci żurku.
Chłopak usiadł przy stole. Podróż samochodem z ciucholandu do domu kobiety była w prawdzie niedługa, ale mimo wszystko, zdążył już nieco zgłodnieć. Zjadł miskę zupy, a potem jeszcze dwie repety, poklepał się po brzuchu i wyciągnął wygodnie na krześle.
- Co porabiasz Marcinku? – zapytała.
- To co zwykle.
- Aha. Mama dalej pracuje w urzędzie skarbowym w powiecie? Często ją odwiedzasz?
- Tak, jest już naczelnikiem. Jeżdżę do niej dziesiątego każdego miesiąca. – przyznał uczciwie mężczyzna.
- Rozumiem. Może przejdziemy do pokoju? Pooglądamy serial.
- Czemu nie? – przytaknął. Był najedzony i było mu wszystko jedno.
Siedem dni później obudził się na zapleczu sklepu w objęciach Kryśki, która wpatrywała się w niego z wyrazem uwielbienia, wymalowanym na twarzy.
- To był najpiękniejszy tydzień w moim życiu, ukochany. Nie spodziewałam się, że potrafisz być taki dzielny. – mruknęła przeciągle.
- Ja też.
Był szczery, od czasu, gdy codziennie odwiedzał Agatę na kilka godzin, by później iść się do spożywczaka, gdzie gnała go niezwykła siła, nie czuł się tak szczęśliwy. Dzięki, jak się okazało nowej właścicielce lumpeksu, odkrył w sobie nowe pokłady możliwości. Znajomość ta poprawiła też znacznie jego sytuację finansową, po każdej wizycie, otrzymywał od kochanki pięćdziesiąt euro na drobne wydatki. Pieniądze te wysyłał jej z Niemiec Grzesiek.
I gdyby nie mały szkopuł, polegający na tym, że Agata lubiła wkładać mu palca, tam gdzie on sam, niczego nie odważyłby się włożyć ,uznałby sytuację za idealną.
- Pamiętaj, nikomu nie mów o naszej znajomości. Pieniążki rozmieniaj w kantorze, bo w banku, nie dostaniesz nawet po kursie średnim NBP-u. – mówiła mu na odchodne.
Marcin był zbyt pobudzony, by wysłuchać zdania do końca. Nikomu się nie chwalił, co zrozumiałe, bo instynktownie dawno już wyczuł, że kluczem do sukcesu jest dyskrecja.
Jego zmysły pochłonięte były zapachem żurku, który ciągle utrzymywał się w nozdrzach.
A trzeba wiedzieć, że garnek zupy jadł u przyjaciółki codziennie. Smakował mu bardzo, jak wszystko z resztą, nawet mimo nieznanego mu wcześniej posmaku goryczki, którą wyczuwał w każdej łyżce (lub chochli, w zależności od apetytu).
- Tak, jest cudownie. –rozmarzył się ponownie, tuląc Kryśkę.
Często rozmyślał o Grześku. Cieszył się, że mu się powiodło. W pewnym sensie i on z tego korzystał. Pamiętał, jak pijąc z nim wódkę, kilka lat temu, ten łysiejący już trochę przyjaciel recytował wiersze. Było w nich dużo kwiatków, serduszek i tym podobnych uniesień. Potem zwykł opowiadać o miłości.
- Widzisz brachu, miłość to ssanie w dołku, szybkie bicie serca i wielka namiętność. – mawiał.
Tego ostatniego na pewno nie brakowało Marcinowi. Odczuwał też coraz częstsze bóle żołądkowe i kłucie w klatce piersiowej. To musi być miłość. Wiedział to na pewno.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
Gość
|
| Wysłany: Czw 19:16, 26 Cze 2008 Temat postu: |
|
|
|
hehehhe, dobry koniec :p To z pewnością symptomy miłości! :) A co z Maryną będzie?
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Marcin Rajski
Gość
|
| Wysłany: Czw 19:17, 26 Cze 2008 Temat postu: |
|
|
|
powoli :)
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
BlackAngel
Gość
|
| Wysłany: Czw 21:47, 26 Cze 2008 Temat postu: |
|
|
nonono..., rzeczywiście pojawia się kilka nowych
bohaterów...hmm...no comment:)
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
zupełnie nikt
Gość
|
| Wysłany: Sob 12:26, 28 Cze 2008 Temat postu: |
|
|
|
...
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
|
|
|
